Moksybucja

Moksybucja – technika leczenia przy pomocy przyżegań, stosowana w medycynie dalekowschodniej.

Moksybucja, podobnie jak akupunktura, oparta jest na oddziaływaniu na odpowiednie punkty na ciele. Miejsca te nie są jednak, jak w akupunkturze, nakłuwane, lecz przypalane patyczkiem owiniętym watą nasączoną substancją leczniczą. Do praktyk tych używane są również papierosy, wypełnione m.in. suszonymi liśćmi bylicy pospolitej[1]. Moksybucja tradycyjnie stosowana była w przypadkach cięższych, gdy akupunktura nie dawała rezultatów[2].

W Europie moksybucja znana jest od XVII-XVIII wieku[1].

Nie ma obecnie żadnych dowodów naukowych na skuteczność tych zabiegów; jedynie 2 badania u chorych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego wykazały przewagę moksybucji nad innymi metodami orientalnymi (wymaga to dalszych badań)[3].
Etymologia nazwy[edytuj]

Nazwa moksybucja pochodzi od słowa moxa, moksa. Jest ono zniekształceniem japońskiego słowa mogusa (bylica pospolita)[1] (艾), które w języku chińskim wymawiane jest jako ài. Sama czynność moksybucji pisana jest natomiast znakiem 灸, który po japońsku jest czytany kyū lub yaito, a po chińsku jiǔ.